Overraskande inntek forskaren no offerrolla: han er «budbringeren» som uskuldig er komen i skotlinja (Aftenposten 21.12.). Dette dristar han seg til å hevda trass i at han sjølv stadig går i front, jamfør det famøse oppslaget i Aftenposten 6.12.

Siste innlegg berre understrekar hans motivasjon for seminaret i Litteraturhuset, eit omhyggeleg planlagt arrangement der mål og meining var å setja Tveitt i bås med SS-toppar og med den i all tid diskrediterte Hamsun. Dette tillet arrangøren seg trass i at diktar og tonediktar ingen ting hadde med kvarandre å gjera og dei fylgde svært ulike kulturstraumar. Ein skulle tru dagleg leiar for Hauge-Tveitt-stiftimga kunne finna meir nærliggjande tiltak å bruka sine avgrensa midlar på enn å byggja plattform for Emberlands kampsak. Openberrt var hans bombastiske innlegg på seminaret eit sentralt utgangspunkt. Foredragshaldaren breidde seg ved å gå tjue minuttar over taletid utan å bli avbroten, i hovudsak eit oppattak av hans velkjende standpunkt med lite nytt. Eg held fast ved at dette var ein uverdig finale for Geirr Tveitts jubileumsår, elles strålande på mange vis.

To konkretiseringar: Om krinsen kring Hans S. Jacobsen i 1938 eller deromkring har spunne tankar om ulike saker (tankespinn), gjer Emberland eit nummer av slikt og gjer det til bevis for realitetar. Så langt ser vi ikkje snurten av den påståtte songboka eller Ragnarok-musikken. Dette er slumsete omgang med fakta. 

For det andre: Det er ingen løyndom at Geirr Tveitt i sine studieår i Tyskland var begeistra for Hitler. Han vedgjekk det ope, i intervju så seint som 1970-åra. Nota bene: det var eit syn han seinare tok sterk avstand frå. Om tyske propagandafolk ynskte å utnytta ein kunstnar som Tveitt, er éin ting. Men det er heilt underordna ei anna spørsmålsstilling: let Tveitt seg bruka? Vi kjenner svaret, det er nei. Tveitt var ikkje til sals. Tveitt fylgde si eiga linje i motstand så langt råd mot dei nazifiseringsforsøk Statens musikkonsulent fekk å gjera med. Nyansane bryr  Emberland seg ikkje om å klarleggja. I sin omgang med denne kjenslige saka er han einsidig og nyanselaus. Slik desinformasjon er til skade for Geirr Tveitts ettermæle.